Κύριε μου, Εσύ που γνωρίζεις τα βάθη της καρδίας ενός εκάστου, δώσε θεία ενίσχυση. Είδα πόνο και θλίψη απόψε, κάτω από γέλια και όμορφα χαμόγελα.
Μόνο Εσύ γνωρίζεις τον πόνο ενός εκάστου και τα λάθη του, τα οποία τον κατατρέχουν ως άλλες ερυνίες.
Ο πόνος δεν μπορεί να σκεπαστεί ούτε με το χαλαρό άναμα ενός τσιγάρου ούτε με ένα ελαφρύ ή έντονο make-up.
Τα μάτια τα λένε όλα παιδί μου. Αγκάλιασε τον Εσταυρωμένο.
Καταφίλησε τα πληγωμένα πόδια Του. Αυτός θα σου δώσει τη δύναμη και την υπομονή για όσα θα ήθελες να μου πεις σήμερα.
Ερωτεύσου Αυτόν που σε αγαπά.
Τον Ωραίο κάλλη παρα πάντας ανθρώπους.
Αυτός θα σου δώσει τη λύση.
Κατάθεσε στα πόδια Του απλά και ταπεινά όλα αυτά που σε ταλαιπωρούν.
Η λύση τότε θα έρθει χωρίς να το καταλάβεις. Η λύση θα είναι αυτός ο ίδιος ο Σταυρός.
Ο Σταυρός δε οδηγεί στην Ανάσταση.
.....Να ξέρεις δε, ότι σε ψάχνει ο Χριστός στα κρυφά μονοπάτια της σκοτεινής ζωής σου. Σε ψάχνει στην εθνική οδό μα και στη στροφή του δρόμου. Στα φανάρια, στο σπίτι εκείνο που χθες είχες μπει και που δεν έπρεπε. Στους χώρους εκείνους που μονάχα μούχλα και δυσωδία υπάρχει. Και εκεί είναι ο Χριστός και σε ψάχνει. Όλος αυτός ο "θόρυβος" στη ζωή σου, για πολλά και διάφορα πράγματα, όπως, έγνοιες, αγωνίες, αμαρτίες, θελήματα, οικονομικές συμφορές, ανέλιξη με αθέμιτα μέσα, πολυπραγμοσύνη, υπερβολική δουλειά, αργία, μηδενίζουν τη φωνή του Θεού στη καρδιά σου. Έτσι τίποτα δεν ακούς.
Αφουγκράσου τα βήματά Του, τους ψιθύρους Του στην καρδιά σου. Τότε τα προβλήματα σου παρόλο που θα είναι εκεί πάντοτε σταθερά, πάντοτε! δεν θα αλλάξουν δεν θα εκλείψουν, (τα προβλήματα ) θα αλλάξεις χωρίς να το καταλάβεις, τον τρόπο που τα αντιμετωπίζεις.
Αν έχεις αποκλειστικότητα στα προβλήματά σου τότε απλά τα πολλαπλασιάζεις.
Ανάθεσε τις έγνοιες σου, τους πόνους σου, τις αγωνίες σου, τον εαυτό σου, τους γονείς σου, τα παιδιά σου, τα εγγόνια σου, την επιθυμία σου να αποκτήσεις παιδιά, τον ή την σύζυγο σου, στο Θεό. Όλα αυτά στου Χριστού τα ματωμένα πόδια να τα αποθέσεις.
Για θυμήσου τι λέμε σε κάθε θεία λειτουργία! "εαυτοὺς καὶ αλλήλους, καὶ πάσαν τὴν ζωὴν ημών Χριστώ τω Θεω παραθώμεθα".
Τους εαυτούς μας και τους άλλους ανθρώπους, τα παιδιά μας, τους φίλους μας, τους συγγενείς μας, τους οικείους μας, τους συναδέλφους μας, τους συμπολίτες μας, τα πάντα, τον κόσμο όλο να τον αφήσουμε στα χέρια του Θεού!
Τότε, μόνο τότε θα τα βλέπουμε όλα διαφορετικά. Άσε που και σε αρκετές περιπτώσεις μπορεί να γίνει και το θαύμα. Το θαύμα της καρδιάς, που γεμίζει από Χριστό, και τότε τίποτε άλλο δεν ζητάει παρά μόνο Αυτόν!
Κι αυτό που έχεις στο μυαλό, που σε ζαλίζει, που σε ωθεί …. Ξέρεις εσύ … να το βγάλεις από το νου σου. Δεν είναι αυτή η λύση στη τραγωδία σου. Λύση είναι να βρεις τον χαμένο εαυτό σου.
Βάλε μια νέα αρχή στη ζωή σου. Βρες ένα καλό πνευματικό. Άρχισε να αγωνίζεσαι τον καλό αγώνα. Με πραγματική μετάνοια. Όχι ψευδο-μετάνοια, όχι ψευδο-νηστεία. Δεν πάμε στον πνευματικό απλά σαν σε ψυχολόγο.
Πάμε να ομολογήσουμε πρώτα, ότι δεν αγαπάμε τον Θεό. Και να αφήσουμε όλα όσα άνομα, παράνομα, και κρυφά – που τα βλέπει ο Θεός - και όλα όσα δεν αρέσουν στο Θεό, στο πετραχήλι του ιερέως.
Ποτέ μην πεις: so what?
και τι έγινε! Όλοι τα κάνουν αυτά…!
Αυτό να ξέρεις, σε απομακρύνει από το Θεό. Δεν φεύγει ο Θεός από σένα.
Εσύ φεύγεις από Αυτόν, με τις πράξεις και τα έργα σου πίσω από, ένα τοίχο, πίσω από ένα παραβάν, καθώς και μέσα στου μυαλού σου τα κρυφά μονοπάτια.
Ακούμπησε τα χέρια σου με εμπιστοσύνη στον Γεννηθέντα μα και Σταυρωθέντα Χριστό. Ακολούθησε βήμα βήμα τα Βήματά Του! Αυτό να ξέρεις συνεπάγεται στερήσεις!
Νιώσε στα εσώψυχα σου ότι όντως είμαστε φιλοξενούμενοι σ΄ αυτή τη γη!
Καλές υπομονές ψυχή πονεμένη.
Με πόνο και πατρική αγάπη
Πάτερ Αντρέας Θεμιστοκλέους
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.